Κεντρική σελίδα Επάνω Ανατροφοδότηση

Κοινές ερωτήσεις για την ηρωίνη

Βρίσκεστε στην "Ψυχολογία online", έναν ιστοχώρο για την ψυχολογία και θέματα ψυχικής υγείας


 

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε κοινές ερωτήσεις και να βρείτε τις αντίστοιχες απαντήσεις για την ηρωίνη και τα οπιοειδή

(Όπου συναντάτε αυτή την εικόνα  οι πληροφορίες που ακολουθούν απευθύνονται σε όσους θα ήθελαν πληροφορίες σε μεγαλύτερο βάθος. Συχνά, αυτές οι πληροφορίες απαιτούν μια κάποια εξειδικευμένη γνώση. Μπορείτε ωστόσο κάλλιστα να τις παραλείψετε.)

 

Τι είναι η ηρωίνη;

Η ηρωίνη είναι ένα οπιοειδές. Και λέγεται έτσι, επειδή πρόκειται για μία ημι-συνθετική ουσία που παράγεται από το όπιο.

 Ο χημικός της τύπος είναι C21H23NO3.

Το όπιο παράγεται από την οπιούχο παπαρούνα ή αφιόνι.

Η λέξη προέρχεται από το τουρκικό "afyon" (πρβλ. και Αφιόν Καραχισάρ, πόλη της Τουρκίας που μας έγινε γνωστή από τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1919-22, και που πήρε το όνομά της από το κύριο προϊόν της περιοχής) που προέρχεται από το "όπιο". Το τελευταίο είναι υποκοριστικό της αρχαίας Ελληνικής λέξης "οπός" που σημαίνει χυμός. Αναφέρεται δηλαδή στο χυμό που εξάγεται με χάραξη του χλωρού κάλυκα. Αυτός αποξηραίνεται και δίδει το όπιο, μία σκούρα καφέ στερεή ουσία. Η επιστημονική ονομασία του φυτού είναι "Μήκων η Υπνοφόρος" (papaver somniferum).

Μήκων η Υπνοφόρος (papaver somniferum).

 

Χαραγμένος κάλυκας οπιούχου παπαρούνας. Μπορεί κανείς να διακρίνει το χυμό από τον οποίο παραλαμβάνεται το όπιο.

 

 

Όπιο. Το νόμισμα παρατίθεται για αναφορά μεγέθους.

 

Ηρωίνη. Το νόμισμα παρατίθεται για αναφορά μεγέθους. Ο σωρός στα αριστερά, με την καφέ-ερυθρή απόχρωση ομοιάζει με την ηρωίνη που κυκλοφορεί στην Ελλάδα, αρχικά ανατολικής προέλευσης ("τουρκική") και τελευταία πιθανότατα κατά κύριο λόγο αλβανικής, και χαμηλότερης ποιότητας (ίσως με περισσότερες προσμίξεις). Στα δεξιά, ηρωίνη ταϋλανδέζικης προέλευσης. Σπανίως κυκλοφορεί στη χώρα μας. Από το χρώμα τής έχουν δοθεί και διάφορα παρατσούκλια ("ασπρούλα", "χιονάτη", κ.τ.λ.).

Η ομάδα των οπιοειδών περιλαμβάνει πολλές άλλες ουσίες, συμπεριλαμβανομένης της μορφίνης, που αποτελεί πρωτογενές παράγωγο του οπίου. Υπάρχουν ημι-συνθετικές που επίσης παράγονται από το όπιο, όπως η ηρωίνη και η κωδεΐνη. Οπιοειδή είναι και πολλές άλλες, πλήρως συνθετικές ουσίες, που δρουν στα ίδια σημεία του εγκεφάλου, όπως η πεθιδίνη και η μεθαδόνη.

Τα μόρια όλων των φυσικών και των συνθετικών οπιοειδών έχουν μία τρισδιάστατη δομή με μορφή Τ που ονομάζεται "δακτύλιος της πιπεριδίνης", που έχει μεθυλιωμένο υδρογόνο και μία ομάδα υδροξυλίου.

Η διάταξη του μορίου της ηρωίνης.

 

Οι πιο πολλές ψυχοδραστικές ουσίες λειτουργούν προσκολλόμενες σε υποδοχείς των εγκεφαλικών κυττάρων. Σκεφτείτε τον υποδοχέα σαν μια κλειδαριά, και την ουσία σαν το κλειδί που της ταιριάζει, ενεργοποιεί το κύτταρο, και απελευθερώνει ένα πλήθος αντιδράσεων ευχάριστων και μη. Οι ενδορφίνες, δηλαδή τα φυσικά παυσίπονα του σώματος, αποτελούν τα φυσικά κλειδιά για τους υποδοχείς οπιοειδών. Τα μόρια ουσιών, όπως η μορφίνη και η ηρωίνη, μοιάζουν με αυτά των ενδορφινών και ταιριάζουν με τον ίδιο τρόπο στους υποδοχείς.

Μάλιστα, υπάρχουν διάφορα είδη παρόμοιων υποδοχέων οπιοειδών, όπως οι "m" υποδοχείς, που προτιμούν τη μορφίνη, την ηρωίνη, και τη μεθαδόνη, ενώ οι "e" υποδοχείς προτιμούν τη β-ενδορφίνη που παράγει ο εγκέφαλος. Μπορείτε ακολουθώντας αυτόν τον υπερδεσμό να δείτε περισσότερες λεπτομέρειες για το πώς συνδέονται αυτές οι ουσίες με έναν υποδοχέα (ίσως χρειαστεί να περιμένετε λίγο μέχρι να "κατεβεί" η κινούμενη εικόνα).

Υπάρχουν τώρα και οι ανταγωνιστές οπιοειδών, όπως η ναλτρεξόνη, που χρησιμοποιούνται για να αντιστρέψουν τις επιδράσεις των ουσιών. Η ναλτρεξόνη μπλοκάρει τους υποδοχείς, χωρίς όμως να τους διεγείρει, άρα και να δημιουργεί στο άτομο κάποια ψυχική αντίδραση, ευχάριστη ή δυσάρεστη, και μάλιστα για αρκετές ημέρες, που σημαίνει ότι το άτομο δεν θα νιώσει το ψυχοδραστικό αποτέλεσμα εάν κάνει χρήση οπιοειδών. Επίσης, η ναλτρεξόνη αποδιώχνει τα όποια ναρκωτικά βρίσκονται ήδη εκεί, δημιουργώντας σχεδόν άμεση στερητική αντίδραση στα εξαρτημένα άτομα.

Η λέξη "Ηρωίνη" αποτελεί στην πραγματικότητα το όνομα με το οποίο λάνσαρε στην αγορά την ουσία "διακετυλομορφίνη", τη χημική ονομασία της ηρωίνης, η εταιρεία Bayer. Το φάρμακο χρησιμοποιούνταν τόσο ευρέως πριν κηρυχτεί παράνομο, που η λέξη ηρωίνη πέρασε στη συλλογική συνείδηση και γλώσσα ως το κοινό όνομα της ουσίας, με παρόμοιο τρόπο που η ασπιρίνη (Aspirine) χρησιμοποιείται για τo ακετυλοσαλικυλικό οξύ.[επιστροφή στην αρχή]

Γιατί χρησιμοποιείται η ηρωίνη;

Το όπιο χρησιμοποιήθηκε για να μειώνει τον πόνο και το στρες για εκατοντάδες χρόνια. Το 19ο αιώνα, η μορφίνη εξαγόταν από την παπαρούνα του οπίου. Η υποδερμική σύριγγα εφευρέθηκε λίγο μετά για να βοηθήσει στη γρήγορη ανακούφιση των στρατιωτών του Πολέμου της Κριμαίας. (Η σύζυγος του εφευρέτη έγινε το πρώτο εξαρτημένο άτομο στον κόσμο που χρησιμοποιούσε σύριγγες, ενώ η ενδοφλέβια χρήση δημιούργησε περίπου 400.000 εξαρτημένους στρατιώτες κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού εμφυλίου πολέμου. Αρχικά είχε πιστευθεί ότι δεν θα δημιουργούσε προβλήματα αφού η ουσία δεν περνούσε από το στομάχι.) Η ηρωίνη παράχθηκε από το 1898 από την εταιρεία Bayer και κυκλοφόρησε εμπορικά έως τη δεκαετία του '20, οπότε και απαγορεύτηκε. [επιστροφή στην αρχή]

Πώς νιώθει κανείς όταν παίρνει ηρωίνη;

Η ηρωίνη αποτελεί μία επεξεργασμένη μορφή της μορφίνης, και απαιτείται μικρότερη δόση για να επιφέρει το ίδιο αποτέλεσμα (είναι 4-8 φορές ισχυρότερη). Πολλά οπιοειδή αποτελούν πολύ αποτελεσματικά παυσίπονα, με λίγα ευφορικά αποτελέσματα, ενώ το αντίθετο συμβαίνει για άλλα. Η ηρωίνη έχει ισχυρή αναλγητική όσο και ευφορική δράση. Αυτό σημαίνει ότι δημιουργεί ένα έντονο συναίσθημα ευφορίας και ανακούφισης από το άγχος και το στρες, ενώ ανακουφίζει και από τους σωματικούς πόνους. 

Οι επενέργειες της χρήσης παρουσιάζονται αμέσως μετά τη λήψη της δόσης και μπορεί να διαρκέσουν αρκετές ώρες (π.χ. η επίδρασή της στην ενέσιμη μορφή μπορεί να διαρκέσει από 6-12 ώρες). Αμέσως μετά τη λήψη ηρωίνης (ενέσιμης ή με εισπνοή), η ουσία διαπερνά  τον αιμοτοεγκεφαλικό φραγμό και μετατρέπεται σε μορφίνη, η οποία συνδέεται με τους υποδοχείς οπιοειδών στον εγκέφαλο.

Πολλοί χρήστες αισθάνονται αυξημένη αυτοπεποίθηση, φιλία και ενσυναίσθηση με τους γύρω, και μερικοί αναφέρουν αυξημένη δημιουργικότητα. Μεγαλύτερες δόσεις δημιουργούν μία κατάσταση σχεδόν ονείρου, με οπτικές διαστρεβλώσεις, που θα μπορούσαν να περιγραφούν ως ψευδαισθήσεις. Η ηρωίνη έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του χρόνου αντίδρασης, και η οδήγηση υπό την επήρειά της γίνεται επικίνδυνη. [επιστροφή στην αρχή]

Τι είναι η υπερβολική δόση;

Η ηρωίνη επιβραδύνει την αναπνοή και μπορεί και να τη σταματήσει εντελώς. Τα πιο πολλά θύματα από υπερβολική δόση οδηγούνται σε αυτό το στάδιο όταν συνδυάζουν την ηρωίνη με άλλες ουσίες με ηρεμιστική δράση, ειδικά αλκοόλ και υπνωτικά χάπια. Ενώ η υπερβολική δόση που προκαλείται από μία και μόνο ενδοφλέβια χρήση πιο καθαρής ηρωίνης μπορεί να προκαλέσει άμεσα το θάνατο, πολλά θύματα πέφτουν σε μία παρατεταμένη φάση επιβράδυνσης της αναπνοής, βλάβης του εγκεφάλου από έλλειψη οξυγόνου, που τους οδηγεί στο θάνατο. Αυτό σημαίνει ότι το άτομο μπορεί γενικά να βοηθηθεί εάν έχει έγκαιρη βοήθεια.Τα πρώιμα σημεία της υπερβολικής δόσης είναι ανικανότητα ανταπόκρισης, μπερδεμένα λόγια, χείλη που γίνονται κυανά, και αργή αναπνοή. [επιστροφή στην αρχή]

Υπάρχουν κίνδυνοι που σχετίζονται με τη χρήση;

Πολλοί κίνδυνοι που έχουν συνδεθεί με τη ουσία αυτή καθεαυτή, συνδέονται στην πραγματικότητα με τον τρόπο χρήσης της και ό,τι σχετίζεται με αυτόν.

Η ενέσιμη χρήση ενέχει πολλούς κινδύνους. Η μακρόχρονη, συχνή χρήση οδηγεί σε λοιμώξεις (δηλαδή μολύνσεις) στις φλέβες, και σε ορισμένες περιπτώσεις καταστροφή τους. Οι φλέβες γενικά έχουν την ιδιότητα να δημιουργούν νέους δρόμους, αναδιανέμοντας τη ροή του αίματος από άλλες. Ωστόσο, αυτές οι νέες φλέβες είναι συχνά πολύ πιο ασθενείς, και μπορούν να πάθουν βλάβη πιο εύκολα.

Η από κοινού χρήση με μία σύριγγα αποτελεί ένα εξαιρετικά επικίνδυνο τρόπο μετάδοσης ιών, όπως του HIV (του Ανθρώπινου Ανοσοκατασταλτικού Ιού, δηλαδή του ιού προκαλεί το Σύνδρομο τηε Επίκτητης Ανοσοποιητικής Ανεπάρκειας - Acquired ImmunoDeficiency Syndrome-AIDS) και της Ηπατίτιδας C, επειδή κάποια ποσότητα αίματος λαμβάνεται από τη φλέβα του ενός χρήστη και μπαίνει σε αυτή του άλλου (ή των άλλων). Αυτοί οι ιοί καταστρέφονται εάν παραμείνουν έξω από το σώμα για λίγο, κι έτσι οι σύριγγες στο δρόμο σπάνια τους περιέχουν (αλλά βεβαίως μπορεί να περιέχουν ένα σωρό άλλα επικίνδυνα πράγματα).

Η χρήση μέσω εισνοής ("μυτιά" ή "σνιφάρισμα") μπορεί να προκαλέσει αιμορραγίες των αγγείων της μύτης και ξηρότητα.

Ακόμη, οι χρόνιοι χρήστες μπορούν να παρουσιάσουν προβλήματα στο κυκλοφορικό σύστημα και θρομβοφλεβίτιδα, λοιμώξεις του μυοκαρδίου και των βαλβίδων, αποστήματα, αρθρίτιδες και ρευματοπάθειες, καθώς επίσης και προβλήματα με το συκώτι (λόγω της ηπατίτιδας). Επίσης μπορούν να προκύψουν έντονα αναπνευστικά προβλήματα και διάφορες μορφές πνευμονίας κυρίως λόγω του ότι οι χρήστες παραμελούν την υγεία τους αλλά και από την καταστολή του αναπνευστικού συστήματος που επιφέρει η χρόνια χρήση.

Εκτός από τις επιπτώσεις που έχει η ίδια η ουσία, οι προσμείξεις της (νοθεία ή "κόψιμο") που αποτελεί κανόνα για την ηρωίνη του δρόμου, μπορούν επίσης να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα. Λ.χ., μπορεί είναι ουσίες που δεν διαλύονται εύκολα (λ.χ. ψημένο για να προσομοιάζει στο χρώμα της ηρωίνης Depon, μαρμαρόσκονη ή ταλκ για την κοκαΐνη) ή και τοξικές (λ.χ. στρυχνίνη) και μπορούν να προκαλέσουν μολύνσεις, ενδοκαρδίτιδα, θρόμβους σε αγγεία που οδηγούν στους πνεύμονες, το συκώτι, τα νεφρά, ή τον εγκέφαλο με αποτέλεσμα τη νέκρωση κυττάρων σε ζωτικά όργανα. Ακόμη, πολλές από αυτές τις προσμείξεις είναι από μόνες τους ισχυρά δηλητήρια (λ.χ. στρυχνίνη). [επιστροφή στην αρχή]

Ποιοι άλλοι κίνδυνοι υπάρχουν όταν χρησιμοποιεί κανείς ηρωίνη;

Η τακτική χρήση ηρωίνης οδηγεί γρήγορα σε σωματική και ψυχολογική εξάρτηση. Η συχνή χρήση οδηγεί επίσης σε ανοχή, που σημαίνει ότι ο χρήστης χρειάζεται όλο και περισσότερη ουσία για να επιτύχει το ίδιο αποτέλεσμα. Αυτό σημαίνει ότι τα πιο πολλά εξαρτημένα άτομα σπάνια φθάνουν το επίπεδο του "φτιαξίματος" το οποίο προσπαθούν, αλλά τουναντίον βρίσκονται απλώς σε ένα επίπεδο που να μπορούν να λειτουργήσουν, με ένα σύντομο φτιάξιμο λίγο μετά τη χρήση.

Καθώς εξελίσσεται η εξάρτηση, τα χρήματα που απαιτούνται για να συντηρηθεί η συνήθεια είναι σημαντικά. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει πολλά προβλήματα παραβατικότητας (κλοπές, εκπόρνευση, διάθεση της ουσίας σε άλλους χρήστες ή δημιουργία νέων "πελατών", κ.ο.κ.). [επιστροφή στην αρχή]

Τι είναι τα στερητικά συμπτώματα της ηρωίνης;

Εάν ένας χρήστης διακόψει τη χρήση οπιοειδών αφού έχει εγκαθιδρυθεί εξάρτηση, θα νιώσει τη στέρηση (τη λεγόμενη "χαρμάνα").

Ο εγκέφαλος διαθέτει τα δικά του φυσικά οπιοειδή, που λέγονται ενδορφίνες. Αυτά εκκρίνονται καθόλη τη διάρκεια της ημέρας, όταν κανείς γυμνάζεται, κάνει έρωτα, κτλ. Τα οπιοειδή που χρησιμοποιεί ο χρήστης ανατρέπουν τη φυσική ισορροπία. Ο εγκέφαλος, μετά από μερικές τακτικές χρήσεις (λ.χ. δύο-τριών εβδομάδων παύει να εκκρίνει τα δικά του οπιοειδή, κι έτσι η διακοπή της ηρωίνης οδηγεί σε έναν εγκέφαλο "στεγνό" από οποιαδήποτε ουσία, φυσική ή τεχνητή.

Τα συμπτώματα από τη σωματική στέρηση από την ηρωίνη φθάνουν το μέγιστο μεταξύ 24-48 ωρών από τη διακοπή, συνεχίζονται έντονα ως την 3η ή 4η ημέρα, και λήγουν περίπου την 8η. Το επίπεδο βαρύτητας και τα είδη των στερητικών συμπτωμάτων που αισθάνεται ο χρήστης μπορεί να είναι πολύ διαφορετικά μεταξύ των ατόμων.

Τα στερητικά συμπτώματα περιλαμβάνουν:

  • Ανησυχία
  • Πόνους στους μυς, τις κλειδώσεις και τα κόκκαλα
  • Διάρροια
  • Εμέτους
  • Κρυάδες και ανατριχίλα
  • Σπασμούς στα άκρα
  • Εφίδρωση
  • Φαγούρα
  • Διαταραχές του ύπνου
  • Ψευδαισθήσεις
  • Ναυτία

Το σύνδρομο στέρησης δεν μπορεί να προκαλέσει θάνατο, τουλάχιστο σε καθ’ όλα υγιή άτομα, αλλά μπορεί να προκαλέσει το θάνατο εμβρύου σε έγκυο χρήστη.

Ενώ παλιότερα η σωματική εξάρτηση θεωρούνταν ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της εξάρτησης από την ηρωίνη, σήμερα είναι γνωστό ότι έντονη επιθυμία και υποτροπή μπορούν να παρουσιαστούν εβδομάδες ή και μήνες μετά την εξαφάνιση των συμπτωμάτων στέρησης. Επίσης, ασθενείς που λάμβαναν οπιοειδή κατόπιν συνταγογράφησης για την καταπολέμηση πόνου δεν έχουν συνήθως πρόβλημα όταν πάψουν να τους χορηγούνται αυτά τα φάρμακα. Αυτό μπορεί ίσως να εξηγηθεί από το γεγονός ότι οι ασθενείς με χρόνιο πόνο ενδιαφέρονται περισσότερο για την ανακούφιση από τον πόνο παρά για την ευφορία την οποία επιζητούν τα άτομα που είναι εθισμένα στην ηρωίνη. [επιστροφή στην αρχή]

Πώς επηρεάζει τη σεξουαλικότητα η ηρωίνη;

Σε πιο μικρές δόσεις πολλοί χρήστες θεωρούν ότι η ηρωίνη αυξάνει τη σεξουαλική ορμή, και τη σεξουαλικότητα και την επαφή με τον/τη σύντροφο. Ο οργασμός επέρχεται πιο δύσκολα. Σε μεγαλύτερες δόσεις, ο οργασμός μπορεί να είναι και αδύνατος.

Ακόμη, η σεξουαλική ορμή σε εξαρτημένα άτομα, με κακή υγεία, είναι χαμηλή. Πολλοί χρήστες δηλώνουν ανίκανοι να επιτύχουν σεξουαλική επαφή. [επιστροφή στην αρχή]

Πώς χρησιμοποιείται η ηρωίνη;

Η ηρωίνη χρησιμοποιείται με κάθε σχεδόν διαθέσιμο τρόπο - εισπνεόμενη, καπνίσιμη, από το στόμα, και ενέσιμη. Σε μέρη όπου η ηρωίνη είναι νόμιμη ή φθηνή, πολλοί χρήστες καπνίζουν ή εισπνέουν την ουσία. Η ενέσιμη ενδοφλέβια ηρωίνη έχει ταχύτερο και πιο ισχυρό αποτέλεσμα, με μικρότερη δόση, κι έτσι συχνά οι χρήστες καταλήγουν σε αυτό τον τρόπο χρήσης.

Η εισπνοή γίνεται με το άπλωμα της ουσίας σε μία επιφάνεια και το τράβηγμά της από τη μύτη με τη χρήση κάποιου είδους μικρού σωλήνα (λ.χ. τυλιγμένου χαρτονομίσματος).

Για το κάπνισμα, η ηρωίνη τοποθετείται σε ένα αλουμινόχαρτο ή ένα λεπτό κομμάτι μέταλλο. Ένας κωνικός σωλήνας σε μέγεθος τσιγάρου ή στιλό, από αλουμινόχαρτο επίσης (το λεγόμενο "γιούφι") μπαίνει στο στόμα και κρατιέται πάνω από το ναρκωτικό. Μία φλόγα κρατιέται κάτω από το μέταλλο, η ουσία θερμαίνεται και βγάζει καπνό και ο χρήστης κυνηγά τον καπνό που ανεβαίναι με το σωλήνα. Μετά από μερικές χρήσεις, σημαντική ποσότητα ουσίας κρυσταλλώνεται μέσα στο γιούφι, το οποίο χρησιμοποιείται πλέον ως βάση, με ένα άλλο γιούφι.

Για την ενδοφλέβια χρήση, η ηρωίνη αναμιγνύεται με νερό για να σχηματιστεί ένα διάφανο σχετικά μίγμα. Μερικοί τύποι ηρωίνης (όπως αυτή που κυκλοφορεί στην Ελλάδα) είναι αλκαλικοί και απαιτείται κάτι όξινο για να διαλυθούν. Οι χρήστες χρησιμοποιούν χυμό λεμονιού (που είναι επικίνδυνος επειδή μπορεί να περιέχει ξένα σώματα που παρά το φιλτράρισμα που κάνουν οι χρήστες μπορεί να περάσει στην κυκλοφορία ή και ένα μύκητα) ή ξινό (την ουσία που χρησιμοποιείται στη μαγειρική. Συχνά οι χρήστες παθαίνουν το λεγόμενο "ντέρτι" (dirty - βρώμικο), όταν ξένα σώματα ή προσμείξεις παρεισφρύσουν στο ενέσιμο διάλυμα, με σημαντικούς κινδύνους για τη ζωή τους. [επιστροφή στην αρχή]

Τι γίνεται εάν συνδυάσω την ηρωίνη με άλλες ουσίες ή φάρμακα;

Μερικοί χρήστες χρησιμοποιούν την ηρωίνη ως ηρεμιστικό. Η χρήση της μαζί με αλκοόλ ή και αμφεταμίνες (λ.χ. σε rave party) είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και μπορεί να οδηγήσει σε πνευμονική καταστολή.

Η κοκαΐνη και η ηρωίνη είναι δημοφιλής συνδυασμός σε πολλούς χρήστες και λέγεται speedball. Αυτός ο συνδυασμός ενέχει πολλούς κινδύνους για την καρδιά, καθώς την υποβάλλει σε μεγάλη πίεση. (Οι γνωστοί ηθοποιοί John Belushi και River Phoenix πέθαναν από τέτοιο συνδυασμό.) [επιστροφή στην αρχή]

Δοσολογία και κόστος

Η ποσότητα οποιασδήποτε ουσίας που απαιτείται για να παράγει το απαιτούμενο αποτέλεσμα προφανώς διαφέρει από άτομο σε άτομο, ανάλογα με το σωματικό βάρος, το μεταβολισμό, την ανοχή που έχει αναπτύξει, και την καθαρότητα της ουσίας.

Οι πιο πολλοί χρήστες ξεκινούν με εισπνεόμενη ("σνιφαριστή" ή "μυτιά"), ή 5-20 mg (χιλιοστά του γραμμαρίου) ενδοφλεβίως, ή 20-30 mg καπνιστή. Στην Ελληνική αγορά η τιμή κυμαίνεται από 30-60 € το γραμμάριο.

Με την ανοχή, η χρήση εύκολα μπορεί να ανέβει στο 1 γραμμάριο την ημέρα ή και παραπάνω. Το μέσο εξαρτημένο άτομο πιθανώς χρησιμοποιεί 150-250 mgs/ημέρα, χωρισμένα σε 3-4 δόσεις. Αυτό είναι ενδεικτικό και του υψηλού κόστους της εξάρτησης και όλης της συνεπαγόμενης παραβατικότητας με σκοπό την εξεύρεση πόρων για τη συντήρησή της. [επιστροφή στην αρχή]

Τι είναι η "θεραπεία υποκατάστασης" της ηρωίνης;

Αν και η συνταγογράφηση ή η διάθεση της ηρωίνης σε ειδικά κέντρα, και σε αποδεδειγμένα μακροχρόνιους εξαρτημένους χρήστες απαγορεύεται (αν και στον Καναδά εμφανίστηκαν ήδη τέτοια κέντρα που διαθέτουν ηρωίνη και σύριγγες στα εξαρτημένα άτομα), υπάρχουν ωστόσο προγράμματα υποκατάστασης, όπως αυτά της μεθαδόνης. Ο όρος "θεραπεία" είναι βεβαίως άστοχος για τέτοιου είδους προγράμματα, καθώς αυτά απλώς υποκαθιστούν εξολοκλήρου ή εν μέρει τη χρήση της μιας ουσίας, δηλαδή της ηρωίνης με τη μεθαδόνη. Η μεθαδόνη είναι εξίσου εθιστική ουσία.

Η μεθαδόνη είναι συνθετικό οπιοειδές, που κατασκευάστηκε από την εταιρεία Bayer, λόγω των περιορισμένων διαθέσιμων ποσοτήτων μορφίνης στη Γερμανία του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.

Τα προγράμματα αυτά έχουν στόχο να μειώσουν τα προβλήματα που σχετίζονται με τη χρήση και την προμήθεια των εξαρτησιογόνων ουσιών (λ.χ. παραβατικότητα και προβλήματα υγείας) και να διατηρούν τους χρήστες σε ένα λειτουργικό επίπεδο, αλλά όχι και να αντιμετωπίσουν την ίδια την εξάρτηση. [επιστροφή στην αρχή]



Κεντρική σελίδα ] Επάνω ]


Αποστείλατε αλληλογραφία στο argyb@hotmail.com με ερωτήσεις ή σχόλια για αυτό τον ιστοχώρο.
Πνευματικά δικαιώματα: Α. Μπίρης, ψυχολόγος
Τελευταία τροποποίηση: 05-09-04